Zo vanzelfsprekend als het sprookje lijkt, is het niet. Achter haar optimistische, expressieve verschijning ligt pijn verborgen. Veel pijn, die haar wilskracht en doorzettingsvermogen alleen maar aanwakkert, ook als dat eigenlijk niet meer kan. Maar niemand kon de stopknop vinden, concludeert haar vader.

Het non-conformisme dat Lotte zoveel brengt, is een optelsom van twee kanten. Haar vader Sjors Wolf, oud-wethouder voor Groen Links in Hilversum, en haar moeder Bea Rigter, dramadocente, zijn niet van de gebaande paden. Lotte wordt geboren in een Hilversums kraakpand binnen een woongroep van zes personen, die altijd nauw contact onderhouden. Ze zijn er bij haar geboorte, en binnen enkele uren nadat ze is overleden.

Op het zuidelijkste puntje van Nieuw-Zeeland begint tiener Lotte eenzaam aan een vierdaagse trekking door de ruige natuur. Ze heeft het gebied net betreden, als achter haar het toegangshek wordt gesloten vanwege slechte weersvooruitzichten. Vier dagen regen, baggeren door de modder. Hemels: “Ruik de aarde, voel de varens, zie hoe mooi het is.”

In de natuur ontwikkelt Lotte het reukvermogen dat haar als vinoloog en sommelier tot de beste maakt. Ze is als kind een vlinderachtige verschijning die huppelend door de natuur de bijzondere geuren opmerkt terwijl ze dieren en planten observeert, paddenstoelen en beukennootjes zoekt of in de tuin van ‘opa van de kippen’ bessen plukte. Die bessen worden druiven, die druiven haar eigen wijn.

Maar eerst ontpopt ze zich als punker die met haar vriendinnen de goedkoopste bessenjenever naar binnen giet om dronken te worden. Of tijdens een concert op het podium klimt om een idool te kussen, of er zelfs mee naar een stripclub gaat. Niemand kon bevroeden dat ze de fijnproever in driedelig pak zou worden.

Haar eigenzinnigheid, creativiteit en inlevingsvermogen komen snel aan de oppervlakte. Als Lotte als vijfjarige bij balletles wordt gevraagd een plant uit te beelden, is ze met uitgestoken armen en priemende vingers een cactus. Als kleuter zegt ze tegen haar juf: “Er is iets aan de hand met dat jongetje”. Een jongetje dat verdwijnt naar speciaal onderwijs. In groep vier of vijf wordt een onpopulair klasgenootje in een tehuis geplaatst. Ze maakt spontaan een kaart en verzamelt handtekeningen.

Lotte is geen briljant leerling, later blijkt ze licht dyslectisch. Van vwo stapt ze terug naar havo. Met een studie media- en informatiemanagement stopt ze na enkele maanden. Dan eerst maar die lange, verre reis om onbekende natuurgebieden te verkennen. Vanwege de kosten gaat ze als gastvrouw werken op de gesloten afdeling geriatrie van verzorgingstehuis Gooizicht in Hilversum.

Ze komt binnen, en alles verandert. Met verkleedpartijen amuseert ze de bewoners. Van fantasieloze drie boterhammenlunches maakt ze iets moois waardoor beter wordt gegeten. De latere passie schemert erin door: werken als sommelier beschouwt ze met haar gevoel voor stijl en drama als theater, met als doel de gasten een onvergetelijke ervaring te bezorgen.