Dag 12: Lannemezan – Plateau de Beille

 

We drinken: Cuvée Marguerite, Matassa, Côtes Catalanes, 2013

Vandaag een rit parallel aan de Spaanse grens. De renners fietsen over de bergen en eindigen op het Plateau de Beille. Waren ze nou doorgefietst, dan kwamen ze uit in Calce: hét dorpje voor natuurlijke wijnen in Frankrijk. Hier zitten veel inspirerende wijnmakers bij elkaar.

De bekendere wijndomeinen zijn Gauby en Olivier Pithon, maar ook Matassa heeft inmiddels een grote naam opgebouwd. In Zuid-Afrika wordt de Tom Lubbe, de wijnmaker van Matassa, wel the godfather van de natuurlijke wijnen genoemd. Hij was de eerste Afrikaan die op écht natuurlijke wijze wijn ging maken. Hij begon als stagiair bij Gauby, trouwde met de zus van de wijnmaker en verliet het gebied nooit meer. Voor speciale wijnen en wijnmakers moet je dus naar Calce toe. Wat een inspiratie! Vandaag drinken we de Marguerite van Matassa. Dit is muscat zoals het hoort!

Onder andere verkrijgbaar via: Aventura Exciting wines.

Santé

Vakantie

Languedoc-Roussillon is een fantastisch gebied om op vakantie te gaan. Met heel veel lekker eten en drinken. En de lokale bevolking is ook nog eens supervriendelijk. Naast Matassa, Pithon en Gauby zijn er veel goede wijnmakers te vinden, allemaal met een eigen filosofie. De domeinen Le Soula, Matin Calme en de l’Horizon zijn maar enkele voorbeelden.

Een heel andere wijnstijl vind je bij Gayda, in de buurt van Carcassonne. De wijn die hier vandaan komt is rond, soepel, kruidig en zacht. Je kunt hier overigens ook geweldig eten en slapen. Op de lokale wijnschool krijg je les van een ware Master of Wine. Je moet wel talent hebben: deze hoogste wijnopleiding ter wereld telt maar 318 afgestudeerden.

Puur natuur

Wat er zo mooi is aan deze regio? Het pure! De Roussillon is van oudsher een zeer arme streek. De vroegere wijnboeren hadden niet de financiële middelen voor de chemicaliën en moesten dus wel ‘natuurlijk’ te werk gaan. Het resultaat zijn wijngaarden die veel leven bevatten, met bijzonder sterke stokken.

Het is ook een interessant gebied voor wetenschappers. In de wijngaarden hebben ze camera’s opgehangen waarmee ze de biodiversiteit kunnen observeren. Ze bestuderen het leven in de wijngaard maar ook het recupereren of herstellen van de stokken. Een wijngaard die natuurlijk wordt behandeld blijkt namelijk veel ‘fanatieker’ om te overleven.

In rijkere gebieden, zoals Bordeaux, was overmatig behandelen met chemicaliën lange tijd een trend. Maar ook hier gaan gelukkig steeds meer wijnmakers terug naar de natuur.

 

Zwijnen gemarineerd in druivensap

Dankzij de biodynamische aanpak van de wijnmakers regelt de natuur in deze streek alles zelf. Alles…. behalve de zwijnen. Die weten precies wanneer de druiven rijp zijn en ‘enteren’ de wijngaard nét voor de oogst. De camera heeft ze meerdere malen betrapt. Ze zijn zo gek op de druiven dat zelfs schrikdraad niet werkt. Er zijn beelden waarop te zien is hoe de oudere zwijnen het jongste biggetje tegen het schrikdraad duwen, zodat ze zelf door kunnen lopen. Net mensen, toch? Een oplossing voor het probleem is er helaas nog niet. Al denk ik persoonlijk dat een gebraden biggetje dat net druiven heeft gegeten samen met een heerlijk glas grenache geen slechte combi is. Het is maar een suggestie… 

Over Lotte